#23:
TRADUCCIÓN DEL TEXTO: ( #3 y otros interesados)
La pequeña iglesia de Ventosa [localización], en el ayuntamiento pontevedrés de Agolada, esconde un hermoso secreto en su interior que nadie esperaría.
El interior acoge una maravillosa colección de escultura medieval que uno no espera encontrar allí.
La imponente tumba del abad Lope de Ventosa, incrustada en una tumba en la que los expertos ven una reconstrucción del Pórtico de la Gloria, pero en pequeño. No por nada Filgueira Valverde llamaba a Ventosa la «catedral rural de Galicia». La iglesia románica original casi desapareció por las obras del XIX, y esas obras desmontaron el baldaquino, que los feligreses y el cura fueron colocando por las paredes, conformando una nueva arquitectura de representación que hace que te dejes llevar por la imaginación asombrado.
«Lástima que no esté todo», me dice un vecino, «el cura anterior vendió varias de las piezas». Eran los tiempos en los que por las parroquias de Galicia campeaba una tribu clerical de impresentables que aprovechaba los excesos de poder que les había otorgado el régimen, y que tantas hicieron por el país adelante.
Lo que queda es hermosísimo. Las escenas bíblicas salen de las paredes mientras, por detrás, observamos hermosos frescos también del XVI, como son tan habituales en este mundo rural que avanza hacia la Ribeira Sacra. La policromia, tapada durante años por la cal, se muestra hermosísima, de colores imposibles, llamativos.
Entramos vintecinco minutos antes de que empezase la misa, con la cuenta atrás del tiempo que se nos iba entre las manos. Y, a cada minuto que pasaba, surgía un nuevo detalle. Pero yo buscaba un detalle, en concreto, del que había Hablado Antonio Eiras en el congreso "Los celtas en la Europa Atlántica". Posiblemente los últimos hombres verdes de Galicia, los últimos green men.
…y ahí estaban los dos. Representados en el siglo XVI, no es casual que estos green men, los hombres del bosque, hayan sobrevivido en la iconografía de esta pequeña parroquia rural que, en el final de la Edad Media, creó -cuando ya había aires bien distintos en el arte gallego- una especie de último latido enorme y majestuoso de la representación de las creencias medievales. Y, en ellas, entre la fronda de los nuevos tiempos, aun asomaban los antiguos hombres verdes que llenaron los bosques imaginarios de Europa.
Aquí puedes ver el arte de la iglesia desde el interior.
_____
Para otra ocasión, en http://www.opentrad.com/ conseguireis buenas traducciones del gallego al castellano
#2:
Impresionante, ciertamente, al igual de que no esté completa porque haya sido expoliada por el anterior cura, que vendió varias piezas.
#10:
Es impresionante lo bien conservado que está!
#7 Serán un montón de piedras de colores, pero ahí está lo importante, en la policromía.
Antiguamente prácticamente la totalidad de las esculturas de carácter religioso estaban coloreadas. No se conservan muchos ejemplos. Ni siquiera el pórtico de la gloria se conserva en color, pese a que en su tiempo sí estuvo coloreado.
#9:
#7 ¿Tienes piedras de colores como esas en tu casa? te estarán molestando, te las recojo gratis.
#3 Lo pone en el texto de la noticia («Mágoa que non estea todo», dime un veciño, «o cura anterior vendeu varias das pezas». Eran os tempos nos que polas parroquias de Galicia campearon unha tribu clerical de impresentables)
#4, gracias, me dio pereza leer en gallego, por desconocimiento no puedo "leer rápido" así que tras ver las fotos ya me puse a buscar lo que indicabas...
TRADUCCIÓN DEL TEXTO: ( #3 y otros interesados)
La pequeña iglesia de Ventosa [localización], en el ayuntamiento pontevedrés de Agolada, esconde un hermoso secreto en su interior que nadie esperaría.
El interior acoge una maravillosa colección de escultura medieval que uno no espera encontrar allí.
La imponente tumba del abad Lope de Ventosa, incrustada en una tumba en la que los expertos ven una reconstrucción del Pórtico de la Gloria, pero en pequeño. No por nada Filgueira Valverde llamaba a Ventosa la «catedral rural de Galicia». La iglesia románica original casi desapareció por las obras del XIX, y esas obras desmontaron el baldaquino, que los feligreses y el cura fueron colocando por las paredes, conformando una nueva arquitectura de representación que hace que te dejes llevar por la imaginación asombrado.
«Lástima que no esté todo», me dice un vecino, «el cura anterior vendió varias de las piezas». Eran los tiempos en los que por las parroquias de Galicia campeaba una tribu clerical de impresentables que aprovechaba los excesos de poder que les había otorgado el régimen, y que tantas hicieron por el país adelante.
Lo que queda es hermosísimo. Las escenas bíblicas salen de las paredes mientras, por detrás, observamos hermosos frescos también del XVI, como son tan habituales en este mundo rural que avanza hacia la Ribeira Sacra. La policromia, tapada durante años por la cal, se muestra hermosísima, de colores imposibles, llamativos.
Entramos vintecinco minutos antes de que empezase la misa, con la cuenta atrás del tiempo que se nos iba entre las manos. Y, a cada minuto que pasaba, surgía un nuevo detalle. Pero yo buscaba un detalle, en concreto, del que había Hablado Antonio Eiras en el congreso "Los celtas en la Europa Atlántica". Posiblemente los últimos hombres verdes de Galicia, los últimos green men.
…y ahí estaban los dos. Representados en el siglo XVI, no es casual que estos green men, los hombres del bosque, hayan sobrevivido en la iconografía de esta pequeña parroquia rural que, en el final de la Edad Media, creó -cuando ya había aires bien distintos en el arte gallego- una especie de último latido enorme y majestuoso de la representación de las creencias medievales. Y, en ellas, entre la fronda de los nuevos tiempos, aun asomaban los antiguos hombres verdes que llenaron los bosques imaginarios de Europa.
Aquí puedes ver el arte de la iglesia desde el interior.
_____
Para otra ocasión, en http://www.opentrad.com/ conseguireis buenas traducciones del gallego al castellano
#11#12 Éche o que hai, non tódolos galegos atópanse na súa terra. Eu cando volte a Galicia (supoño que pola ponte da Inmaculada Constitución), unha das primeiras cousas que vou facer vai ser ve-la igrexa deste artigo.
Mis padres son de Rodeiro, que queda cerquita de Ventosa (vamos de crío anda que no me habré hecho esa ruta con mis tíos haciendo lo que ahora llaman trekking y antes era ir a dar un paseo ) y doy fe de que el centro de Galicia es una zona increíblemente bonita y olvidada en los mapas turísticos. Aunque bien pensado esa es precisamente parte de su encanto.
A praia da Cova en el embalse de Belesar, el monte del Faro y sus vistas, el monasterio de Oseira, la ruta verde por los molinos que inauguraron hace nada... hay mil cosas que os dejarían con el culo torcido... Si vais por ahí recomiendo hacer escala técnica a comer en Adelán que hacen un churrasco acojonante
Joe que morriña me ha entrado ver mi pueblo por menéame
Soy Sole, la que hace las fotos en Capítulo 0, a quien comenta algo de HDR decirle que sobre mi cadáver va a ver algo de eso en mis fotos por Galicia!
Bromas aparte, solo hay trípode y largas exposiciones, Nikon D300s y un sigma 24-70 mas un Tokina 12-24.
Galicia no necesita ni photoshop.
Gracias a todos por emocionarse con las maravillas que ésta tierra esconde
#7 Serán un montón de piedras de colores, pero ahí está lo importante, en la policromía.
Antiguamente prácticamente la totalidad de las esculturas de carácter religioso estaban coloreadas. No se conservan muchos ejemplos. Ni siquiera el pórtico de la gloria se conserva en color, pese a que en su tiempo sí estuvo coloreado.
Comentarios
Impresionante, ciertamente, al igual de que no esté completa porque haya sido expoliada por el anterior cura, que vendió varias piezas.
#2, estoy buscando en google lo que dices, porque me interesa el tema, pero no doy una, macho, puedes linkarme?
#3 Lo pone en el texto de la noticia («Mágoa que non estea todo», dime un veciño, «o cura anterior vendeu varias das pezas». Eran os tempos nos que polas parroquias de Galicia campearon unha tribu clerical de impresentables)
#4, gracias, me dio pereza leer en gallego, por desconocimiento no puedo "leer rápido" así que tras ver las fotos ya me puse a buscar lo que indicabas...
TRADUCCIÓN DEL TEXTO: ( #3 y otros interesados)
La pequeña iglesia de Ventosa [localización], en el ayuntamiento pontevedrés de Agolada, esconde un hermoso secreto en su interior que nadie esperaría.
El interior acoge una maravillosa colección de escultura medieval que uno no espera encontrar allí.
La imponente tumba del abad Lope de Ventosa, incrustada en una tumba en la que los expertos ven una reconstrucción del Pórtico de la Gloria, pero en pequeño. No por nada Filgueira Valverde llamaba a Ventosa la «catedral rural de Galicia». La iglesia románica original casi desapareció por las obras del XIX, y esas obras desmontaron el baldaquino, que los feligreses y el cura fueron colocando por las paredes, conformando una nueva arquitectura de representación que hace que te dejes llevar por la imaginación asombrado.
«Lástima que no esté todo», me dice un vecino, «el cura anterior vendió varias de las piezas». Eran los tiempos en los que por las parroquias de Galicia campeaba una tribu clerical de impresentables que aprovechaba los excesos de poder que les había otorgado el régimen, y que tantas hicieron por el país adelante.
Lo que queda es hermosísimo. Las escenas bíblicas salen de las paredes mientras, por detrás, observamos hermosos frescos también del XVI, como son tan habituales en este mundo rural que avanza hacia la Ribeira Sacra. La policromia, tapada durante años por la cal, se muestra hermosísima, de colores imposibles, llamativos.
Entramos vintecinco minutos antes de que empezase la misa, con la cuenta atrás del tiempo que se nos iba entre las manos. Y, a cada minuto que pasaba, surgía un nuevo detalle. Pero yo buscaba un detalle, en concreto, del que había Hablado Antonio Eiras en el congreso "Los celtas en la Europa Atlántica". Posiblemente los últimos hombres verdes de Galicia, los últimos green men.
…y ahí estaban los dos. Representados en el siglo XVI, no es casual que estos green men, los hombres del bosque, hayan sobrevivido en la iconografía de esta pequeña parroquia rural que, en el final de la Edad Media, creó -cuando ya había aires bien distintos en el arte gallego- una especie de último latido enorme y majestuoso de la representación de las creencias medievales. Y, en ellas, entre la fronda de los nuevos tiempos, aun asomaban los antiguos hombres verdes que llenaron los bosques imaginarios de Europa.
Aquí puedes ver el arte de la iglesia desde el interior.
_____
Para otra ocasión, en http://www.opentrad.com/ conseguireis buenas traducciones del gallego al castellano
#23 gracias por la traducción! Tenía mucha curiosidad por saber de qué iba el articulo y ya sabemos todos cómo funciona el Google translate...
Impresionantes los tesoros que tenemos repartidos por el país y que muchos ni conocemos y menos aún se preocupan de protegerlos.
En Agolada también hay sus famosos "pendellos".
http://www.radiofusion.eu/manager.php?p=FichaNova&ID=11409
Precioso Y esa zona de Galicia es también una joya!
Aich, xa teño morriña outra vez
#11 ¿Non estás eiquí?
#11 #12 Éche o que hai, non tódolos galegos atópanse na súa terra. Eu cando volte a Galicia (supoño que pola ponte da Inmaculada Constitución), unha das primeiras cousas que vou facer vai ser ve-la igrexa deste artigo.
#18 Lévame contigoooooooo
#17 Si xa sei que non todos estades por eiquí. A mim agora mesmo non me importaría nadiña facer iso que ós galegos se nos da tan ben: emigrar.
#19 #18 Maloserá!...
#21 Jajaja Creo que de todos los anuncios, es el mejor. Incluso por encima del "Octopus to the party"
Para quien no sepa de qué hablamos:
#12 Non, marchei para Alemania fai ano e medio. Pero bueno, pasarei na casa o Nadal
Mis padres son de Rodeiro, que queda cerquita de Ventosa (vamos de crío anda que no me habré hecho esa ruta con mis tíos haciendo lo que ahora llaman trekking y antes era ir a dar un paseo ) y doy fe de que el centro de Galicia es una zona increíblemente bonita y olvidada en los mapas turísticos. Aunque bien pensado esa es precisamente parte de su encanto.
A praia da Cova en el embalse de Belesar, el monte del Faro y sus vistas, el monasterio de Oseira, la ruta verde por los molinos que inauguraron hace nada... hay mil cosas que os dejarían con el culo torcido... Si vais por ahí recomiendo hacer escala técnica a comer en Adelán que hacen un churrasco acojonante
Joe que morriña me ha entrado ver mi pueblo por menéame
Soy Sole, la que hace las fotos en Capítulo 0, a quien comenta algo de HDR decirle que sobre mi cadáver va a ver algo de eso en mis fotos por Galicia!
Bromas aparte, solo hay trípode y largas exposiciones, Nikon D300s y un sigma 24-70 mas un Tokina 12-24.
Galicia no necesita ni photoshop.
Gracias a todos por emocionarse con las maravillas que ésta tierra esconde
Que bonita, me recuerda a muchas joyas del románico que tenemos por mi tierra...
Vaya! Era una iglesia con HDR integrado!!!
Uff, que susto. Pensaba que los del GAL y los del Batallón vascoespañol se habían encerrado en una iglesia
Esperaba encontrar a una monja grande prisionera.
Galicia Calidade ¡
¿Pequeña por fuera, grande por dentro?
¡Segundo asalto!
Relacionada: Jesús vs. Dr. Who [EN]
Jesús vs. Dr. Who [EN]
unholyoffice.blogspot.comEstá este tesoro suficientemente protegido?!!
Sin palabras...simplemente maravillosa
"ven pequeñin a mi iglesia que te enseñaré una gran sorpresa dentro..."
Es precioso. Que bien ardería todo eso.
Yo solo veo un montón de piedras de colores
#7 ¿Tienes piedras de colores como esas en tu casa? te estarán molestando, te las recojo gratis.
Es impresionante lo bien conservado que está!
#7 Serán un montón de piedras de colores, pero ahí está lo importante, en la policromía.
Antiguamente prácticamente la totalidad de las esculturas de carácter religioso estaban coloreadas. No se conservan muchos ejemplos. Ni siquiera el pórtico de la gloria se conserva en color, pese a que en su tiempo sí estuvo coloreado.